Val niet in slaap
van al de bitterheid
Wees niet bang
ze roepen je

Val niet in slaap
vermoeid door pijn
Blijf wakker
ik let op je

In de lethargie van de gekte sterft de herinnering
Data bestaan niet, noch uren, alleen momenten
Ik schreeuw om de kooi van je angst te breken
Ik huil om het spoor van je stilte te wissen

Blijf wakker
Blijf weg van de wereld
in je nachten van regen en zingende krekels
in je reisen door de schaduw van de bossen

Ik zal nooit lachen, zeg je tegen jezelf
terwijl je je angst wegbijt
Doorweekt van tranen in de ochtend
Je huid rauw van het bijtende zout

Het opent je ogen en je zal zien
als je ontwaakt uit je slaap
Vandaag is er morgen
Liefde zonder pijn is geen echte liefde

De echo van je lach schijnt in de duisternis
In jouw koninkrijk is geen plaats voor eenzaamheid
Je onschuld is de realiteit
in het eeuwige licht van je gekte

Ik wens dat mijn stem jouw maan was
Er ademt een wind met de geur van rozen
die je dankt voor je gift aan het tij
Een reeks sterren brandt alleen voor jou

Leg je er bij neer dat je altijd bij mij zult zijn
Je hoeft geen spoor achter te laten
Ik vind je altijd
Alleen ik weet wat je als laatste tegen mij zei

Val niet in slaap