De stilte komt de kamer binnen
drukt zich zachtjes tegen me aan,
dringt binnen in m'n hoofd,
verlaat de drukte van de kamer,
hoor niets meer,
zelfs de keiharde stilte zwijgt.
Jou zachte aanraking verlaat m'n bewustzijn,
voel niets meer, alleen maar pijn,
verdriet en angst schieten voor m'n ogen
verlangend naar het samen zijn.
Mijn ogen dicht, gesloten,
de stilte schreeuwt, zwijgt stil.
En verdomme, ook jou beeld verdwijnt,
de nacht treed binnen,
de stilte sluipt mijn hartje in.
De stilte, voor altijd.