‘Loner…’
Ik probeer vrolijke dingen te schijven,
Maar het lukt me niet.
Ik probeer vrolijk te zijn,
Maar dat is te moeilijk.
Van buiten lijk ik gelukkig,
Maar van binnen huil ik.
De buitenwereld weet dat niet,
En dat wil ik graag zo houden.
Het gaat goed met me zolang niemand het ziet,
Dan hoef ik ze niets uit te leggen ook.
Ze zullen het toch niet snappen,
Niemand zal het snappen.
Ik zit lekker in mijn vel,
Want ik weet wat ik aan mijzelf heb.
Ik ben zo vaak op mijn bek gegaan,
Door andere te vertrouwen.
Dus doe ik dat niet meer,
Ik blijf wel een ‘loner’
Ik wilde dat er iemand was die hetzelfde is als ik,
Iemand die me wel begrijpt.
Iemand die zich hetzelfde voelt als ik,
Maar die zal wel niet bestaan.
Ben jij net als ik laat het me dan weten,
Ik ben het zat alleen te zijn…