Die dagen dat nog ik alleen kón zijn
Dat ik die nog kon verdragen
En niet hoefde te denken, aan de pijn
 
Ik mis die vrees’lijke stilte
Geen last van stemmen om me heen
En nog steeds voel ik die kilte
Soms volslagen, nog alleen
 
Ik mis de momenten van het schrijven
Over eindeloos verdriet
Ik voel het nog steeds, het zal wel blijven
Maar warmte voelen, doe ik niet
 
Ik mis de tranen, die ik kon uiten
Ze voelen nog, heel dicht bij mij
Ben bevroren, zacht van buiten
Maar van binnen nooit meer vrij…
Reacties op dit gedicht
-MoonFlower- vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


Nino de Pino: Zaterdag, april 21, 2007 19:53
Prachtig geschreven!
zo wrang...
Liefs, nino.


hiljaa: Zaterdag, april 21, 2007 07:37
zoooooooo herkenbaar!
knufleifs--hiljaa--


L.Bert: Zaterdag, april 21, 2007 00:38
O wat een mooi gedicht en wat een indringend mooie laatste strofe met een fraai ritme.


Over dit gedicht
Auteur:  -MoonFlower- Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  Sunflower
Gepubliceerd op:  21 april 2007
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.