Wanhoopstaal
Ik wil zoveel vertellen
Wat er omgaat in mij
Zoveel vragen, niet te tellen
En nooit meer voel ik me vrij
Soms voel ik me angstig en verlaten
Maar waarom, dat weet ik niet
Ik zou dagen kunnen huilen
Om dit eindeloos verdriet
Ik weet niet hoe ik me moet voelen
Het voelt verwarrend, het doet pijn
Het drukt me weg, laat me niet leven
Het gevoel, ik mag niet zijn
Soms wil ik de hoop opgeven
Ik ben op, ik kan niet meer
Want elke stap die ik moet zetten
Doet mij meer en meer zeer
Ik weet niet meer hoe te uiten
Dan in woorden, wanhoopstaal
Slechts een stukje, om me niet te sluiten
Zodat ik niet opnieuw verdwaal
Reacties op dit gedicht
| sensi: | Zaterdag, april 21, 2007 08:36 |
| Herken ik ook. Verloren lopen en niet weten ''waarom''. Iets missen en niet weten ''wat''... Groetjes |
|
| lommert: | Zaterdag, april 21, 2007 08:14 |
| goed dat je een deel kwijtkunt hier...mocht het helpen voor de toekomst liefs met zon van mij willem |
|
| hiljaa: | Zaterdag, april 21, 2007 07:35 |
| in wanhoop schrijft men een gevoel van he tmomment, doch wat later als je kan relativeren zal hoop je weer doen leven!(herkenbaar) knufleifs--hiljaa-- |
|
| RobA: | Zaterdag, april 21, 2007 07:17 |
| Zeg nooit nooit, want je weet nooit. | |
| MayadeBij*: | Zaterdag, april 21, 2007 06:59 |
| (allèèn slaap dan hè haha.. met iemand naast je is dat aanzienlijk lastiger..) | |
| MayadeBij*: | Zaterdag, april 21, 2007 06:58 |
| Beetje relaxen doet wonderen. Ik merk als ik een paar dagen lang slaap dat mijn dromen driekwart alweer voor me verwerkt hebben (ècht waar!) Dus back with a smile ´nd a whole lotta Lovin´ ;) kuzzz. | |
Over dit gedicht
| Auteur: -MoonFlower- | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2007 | ||
| Thema's: | ||