voorbedacht
zo weerkaatsen mijn gouden knopen
het spotlicht en zwijgen alle gedachten;
in totale rust speel ik een verzonnen
persoon met een vaststaand leven
ogen vanuit de zaal botsen
teder met mijn lichaam; ik sta
en zal laten zien dat ik kan,
tot de voorstelling stopt en
ik terug moet naar het grote toneel
als echt persoon met een onzeker leven
Reacties op dit gedicht
| Zonnestraaltje*: | Zaterdag, april 21, 2007 18:13 |
| Echt een heel mooi gedicht, elke keer als ik het lees, ontdek ik iets nieuws. xx Muriël |
|
| Paul de Bruyn: | Zaterdag, april 21, 2007 14:40 |
| Zonder die laatste regel lees ik ''t liever;) Maar dan nog; ik vind ''t een mooi geheel! Succes, liefs, |
|
| Dreambow: | Zaterdag, april 21, 2007 11:41 |
| en denk die laatste zin maar weg..;) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Elise, | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2007 | ||
| Thema's: | ||