de schrik
Ik schrok,
Toen je zei wat je wou,
Je wou weg van deze wereld
Weg van al je zorgen.
Ik wou je tegenhouden,
Maar wist dat ik het niet alleen kon.
Ik kon je niet laten gaan,
Je moest bij ons blijven.
Ik weet hoe het voelt,
En het lijkt de enige oplossing.
Maar er zijn er altijd meer.
Laat je door ons helpen.
Wij zullen er altijd voor je zijn,
Om je te steunen als je het nodig hebt,
En om veel lol met je te hebben.
Daarom ben ik trots,
Trots op mezelf, trots op hem,
Maar vooral trots op jou,
Omdat je door alle pijn heen,
Toch naar ons hebt geluisterd.
Ik hoop dat je nog lang bij ons blijft.
Toen je zei wat je wou,
Je wou weg van deze wereld
Weg van al je zorgen.
Ik wou je tegenhouden,
Maar wist dat ik het niet alleen kon.
Ik kon je niet laten gaan,
Je moest bij ons blijven.
Ik weet hoe het voelt,
En het lijkt de enige oplossing.
Maar er zijn er altijd meer.
Laat je door ons helpen.
Wij zullen er altijd voor je zijn,
Om je te steunen als je het nodig hebt,
En om veel lol met je te hebben.
Daarom ben ik trots,
Trots op mezelf, trots op hem,
Maar vooral trots op jou,
Omdat je door alle pijn heen,
Toch naar ons hebt geluisterd.
Ik hoop dat je nog lang bij ons blijft.
Reacties op dit gedicht
| charina: | Vrijdag, april 27, 2007 22:12 |
| Hee Rob Mooi verwoord! Laat haar nooit gaan! Er staat ooit iets moois op haar te wachten! Kusj |
|
| Joycee*black: | Zondag, april 22, 2007 13:54 |
| mooi gechreven Sterkte -xxx-Joycee |
|
Over dit gedicht
| Auteur: xx-Robin | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2007 | ||
| Thema's: | ||