Paradijs
~*~
De hartstochten zijn de winden
die de zeilen van 't schip doen bollen
Zij doen het soms vergaan
maar zonder hen
zou 't niet kunnen varen
Het schip ligt gereed voor de reis
De z(O)n en de maan
zijn twee sneeuwwitte rozen
Morgen en nacht
twee blauwe matrozen
Wij gaan terug naar
naar het
Paradijs!
~*~
Reacties op dit gedicht
| Jet van keken: | Zaterdag, februari 09, 2002 20:12 |
| Heel mooi gedicht, Free. Liefs jet |
|
| free: | Donderdag, februari 07, 2002 22:20 |
| ..een eiland in de zee...hmmm Polynesie | |
| Sheena: | Donderdag, februari 07, 2002 21:24 |
| En waar anders is dat te vinden, als op zee .... liefs, Sheena |
|
| free: | Donderdag, februari 07, 2002 15:39 |
| Dank je wel Marina..maar k ben net zo blij met jullie reakties...heel lief kuzzy! |
|
| Bracke Marina: | Donderdag, februari 07, 2002 15:29 |
| Free tnx voor jouw reakties jij mag er wezen en jij schrijft heel mooi heb ze met plezier gelezen jouw gedichten. | |
| waterval: | Donderdag, februari 07, 2002 13:28 |
| héél erg mooi gedicht.... | |
| Di Angeli: | Donderdag, februari 07, 2002 12:25 |
| Hallo vogeltje, schitterend gedicht, vooral om het bezitten, dat gevoel. Blijf toch een symbolisch mens, die Di Angeli. Leuk om je te lezen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: free | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||