Angst
Angst
terwijl de mist opdoemt zie ik niets
en toch voel ik de angst
bang om iemand te vertrouwen
om het slot te heropenen
om ooit nog van iemand te houden
ergens zou ik niets liever willen dan dat
Gewoon tegen iemand aan kunnen liggen
maar een beschermlaag houdt me tegen
bang dat ik in het diepste van mijn ziel
nog niet klaar ben voor storm en regen
terwijl de mist opdoemt zie ik niets
en toch voel ik de angst
bang om iemand te vertrouwen
om het slot te heropenen
om ooit nog van iemand te houden
ergens zou ik niets liever willen dan dat
Gewoon tegen iemand aan kunnen liggen
maar een beschermlaag houdt me tegen
bang dat ik in het diepste van mijn ziel
nog niet klaar ben voor storm en regen
Reacties op dit gedicht
| _Ria_: | Zondag, april 22, 2007 16:29 |
| Ben het met Sunset eens begrijp je zeer goed! Liefs |
|
| sunset: | Zondag, april 22, 2007 16:05 |
| Simpel lief, als je er niet klaar voor bent, moet je het niet doen. Wanneer de tijd rijp is, gebeurt het vanzelf. Tonend treffend overgebracht. Liefs en warme knuf, sunset |
|
| black_beauty: | Zondag, april 22, 2007 15:21 |
| een gedicht wat me raakt | |
| Free@Bird: | Zondag, april 22, 2007 14:45 |
| Herkenbaar...mooi geschreven! liefs kerima |
|
| Meisje met verdriet: | Zondag, april 22, 2007 14:40 |
| heel mooi! herkenbaar ook dat eerste stuk:) | |
Over dit gedicht
| Auteur: lachebekje1988 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2007 | ||
| Thema's: | ||