verdrinken doe je nooit
lieve vlinder,
vroeger fladderde je rond in de hemelsblauwe lucht
vol levenslust en kleurenpracht.
nee, jou tijd leek niet stil te staan
maar plots op een dag,braken je vleugels.
zo plots en onverwacht.
maar je kleuren blijven stralen
elke dag, meer en meer.
een regenboog in de zon,
dus rust nu maar uit op je witte wolk
vaarwel lief vlindertje,en slaap zacht.
je hebt het verdiend!
(dit gedicht is opgedragen aan onze zus,Rebecca die op 15 jarige leeftijd plots overleed tijdens een verkeersongeval we missen haar vrééselijk, maar voor ons blijft ze ons lief vlindertje die alijd in onze harten zal blijven fladderen.)
vroeger fladderde je rond in de hemelsblauwe lucht
vol levenslust en kleurenpracht.
nee, jou tijd leek niet stil te staan
maar plots op een dag,braken je vleugels.
zo plots en onverwacht.
maar je kleuren blijven stralen
elke dag, meer en meer.
een regenboog in de zon,
dus rust nu maar uit op je witte wolk
vaarwel lief vlindertje,en slaap zacht.
je hebt het verdiend!
(dit gedicht is opgedragen aan onze zus,Rebecca die op 15 jarige leeftijd plots overleed tijdens een verkeersongeval we missen haar vrééselijk, maar voor ons blijft ze ons lief vlindertje die alijd in onze harten zal blijven fladderen.)
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Donderdag, februari 07, 2002 15:58 |
| Dit is heel lief, als herinnering aan Rebecca. Zo blijft ze fladderen en verdrinkt ze niet nog eens in de stroom van de tijd. Als mensen worden vergeten, dan sterven ze een tweede keer - en voorgoed. |
|
| waterval: | Donderdag, februari 07, 2002 14:16 |
| en al die mooie kleuren zal je steeds terug kunnen bekijken... ze reiken tot in je hart... | |
| free: | Donderdag, februari 07, 2002 12:53 |
| ..Butterfly kisses... liefs free |
|
| beeze: | Donderdag, februari 07, 2002 12:51 |
| we zijn sprakeloos, kusjes | |
Over dit gedicht
| Auteur: *zwarte schaduw* | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||