mijn schaduw
mijn leven zo zwart als de nacht
elke moment wordt ik dichterbij
de duisternis gebracht voor mij is
er past rust als ik iemand vindt
die mijn geweten sust
een tunnel die naar de duisternis leid
en niet naar het einde van de regenboog
is net zo goed niet leven maar dood
mijn lieve metgezel in mijn leven wil
die met niemand delen ik ben heel erg op
haar gesteld dus leven zonder haar is als
leven zonder geld zij is de ene de enige
alene met wie ik mijn leven wil delen
de rest kan me allemaal niks meer schelen.
elke moment wordt ik dichterbij
de duisternis gebracht voor mij is
er past rust als ik iemand vindt
die mijn geweten sust
een tunnel die naar de duisternis leid
en niet naar het einde van de regenboog
is net zo goed niet leven maar dood
mijn lieve metgezel in mijn leven wil
die met niemand delen ik ben heel erg op
haar gesteld dus leven zonder haar is als
leven zonder geld zij is de ene de enige
alene met wie ik mijn leven wil delen
de rest kan me allemaal niks meer schelen.
Reacties op dit gedicht
| Joycee*black: | Zondag, april 22, 2007 16:55 |
| mooi geschreven -xxx-Joycee |
|
| lonley: | Zondag, april 22, 2007 16:49 |
| hey hey niet opgeven he wel heel mooi gescreven sterkte dikke knuf lonley |
|
| lonley: | Zondag, april 22, 2007 16:48 |
| dead_girl: | Zondag, april 22, 2007 16:42 |
| heel mooi geschreven knuf liefs dead_girl hvj |
|
Over dit gedicht
| Auteur: _ghost_ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2007 | ||
| Thema's: | ||