Hij

Hij leeft van dag tot dag
En wil niet weten wat later op hem wacht
Ik wil voor hem zorgen
Voor zijn betere morgen
Maar laat me zijn hartje niet meer betreden
Door zijn vervelende verleden
Toch weet hij , dat ik anders ben
Niet zoals hen
Zijn andere ex-vriendinnen
Die absurde verhalen over hem verzinnen

Hij leeft van dag tot dag
Weet zelf niet meer wat mag
Hij mag niet meer verdwaald lopen
Anders gaat hij zelf nog zijn ziel verkopen
En dat mag trouwens bij niemand worden ontnomen.

Hij leeft van dag tot dag
En wacht nu zelf niet meer op vrijdag
Om er een feestje van te maken
En wanneer hij ooit dan zal blijven haken…
Zal het dan gedaan zijn?
Met men zonneschijn?
Met mijn vertrouwvriend?
Heb ik hem trouwens wel nooit eens verdiend?

Hij leeft van dag tot dag
Maar wat als hij volgende verjaardag…
… niet haalt
En daarvoor de duurste prijs betaalt?
Ik wil hem niet zien lijden
Door zijn stommiteiten

Ik wil hem niet kwijt
Op zo een jonge leeftijd
Ik wil er voor hem zijn
Zoals een beertje van satijn
Zoals water in de woestijn
Uniek en raar
Maar er toch zijn voor elkaar!