23-4-2005 lieve pap 23-4-2007
het is vandaag alweer twee jaar geleden
dat je ons zo plotseling verliet
maar lieve pap al was je uitgestreden
het doet elke dag nog zoveel verdriet
ik mis je gewoon nog elke dag
al zeggen anderen dat het slijt
het lijkt of het na twee jaar niet meer mag
maar voor verwerken staat toch geen tijd
je was een vader met een hart van goud
een geweldige opa voor mijn kinderen
een mens waar iedereen van houd
en houden van zal nooit verminderen
dag pap al ben je dan niet dicht bij mij
ik voel je warmte jou kracht je aanwezigheid
in mijn hart leef je voort dat gaat nooit voorbij
ik hou van je liefs van je grote kleine meid
Liefs van Rian Robin Tom Moniek
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Maandag, april 23, 2007 14:39 |
| heeeeeeel voelbaar (4j bij mijn vader in junie ) knufleifs--hiljaa-- |
|
| dear*diary: | Maandag, april 23, 2007 09:09 |
| ik geloof niet , dat het ooit zal gaan slijten.. ik denk eerder da je het meer zal gaan accepteren. maar er zal altijd dezelfde gemis blijfen.. maar ook hetzelfde gevoel van liefde die hij achterlaat.. XxX michelle |
|
| lachebekje1988: | Maandag, april 23, 2007 08:22 |
| hij is trots op je! | |
| sensi: | Maandag, april 23, 2007 08:19 |
| Kippevel! Een voelbaar omschreven groot gemis! Liefs |
|
| Windwhisper: | Maandag, april 23, 2007 07:58 |
| een groot gemis, liefs Cobie | |
| wijnand.: | Maandag, april 23, 2007 00:51 |
| vertederend | |
| L.Bert: | Maandag, april 23, 2007 00:31 |
| Lief, mooi en verdrietig gedicht. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2007 | ||
| Thema's: | ||