De spinrag aan de plantenbakken
Overal aan het plafond
Eenzaam en verlaten huis
Vergeten dat het bestond
Spinrag dat verraad
Dat er leven mogelijk is
In deze koude koele tombe
Diep verscholen in het woud
Even leeg als de lege ziel
Die dwaalt en zoekt
Steeds opnieuw
Verdwaalt en verdwenen
Koud en hard als staal
Zo wordt die verlaten ziel
Als hij lang genoeg verlaten is
De ziel van het oude huis
Bedekt door de mysteries
Die de spin in zijn web verstopte
Verscholen is het huis
Dat zijn eenzaamheid waardeert