Laat me slapen
Laat me slapen,
Ik wil niet meer,
Plotseling als een donderslag,
Komt de pijn steeds weer.
Laat me slapen,
Ik wil niet meer,
Mijn hoofd verborgen in mijn kussen,
Verslagen, keer op keer.
Laat me slapen,
Ik wil niet meer,
Onophoudelijke vloed van tranen,
Leven, het doet zo zeer.
Laat me slapen,
Ik wil niet meer,
Mijn hart verkrampt,
Wanneer komt nou die ommekeer.
Laat me slapen,
Ik wil niet meer.
Ik wil niet meer,
Plotseling als een donderslag,
Komt de pijn steeds weer.
Laat me slapen,
Ik wil niet meer,
Mijn hoofd verborgen in mijn kussen,
Verslagen, keer op keer.
Laat me slapen,
Ik wil niet meer,
Onophoudelijke vloed van tranen,
Leven, het doet zo zeer.
Laat me slapen,
Ik wil niet meer,
Mijn hart verkrampt,
Wanneer komt nou die ommekeer.
Laat me slapen,
Ik wil niet meer.
Reacties op dit gedicht
| Eddy Mulder: | Donderdag, februari 07, 2002 19:42 |
| De pijn van het verleden doet zeer.De herinneringen zijn hard.De verwerking geeft je jeleven weer | |
| Catje: | Donderdag, februari 07, 2002 19:31 |
| Lieve Mis, Een prachtig gedichtje... Ik begrijp hoe je je voelt en ik hoop dat die ommekeer er snel aankomt voor je... Liefs, sterkte & een dikke knuffel, Catje -xxx- |
|
| Ton Rijkers: | Donderdag, februari 07, 2002 19:16 |
| Hallo Mis, Erg, erg mooi dit gedicht. Groetjes, Ton Rijkers |
|
Over dit gedicht
| Auteur: (B)engeltjuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||