Liggend in een wei
Liggend in een wei
licht als een woord
circuleer ik 't Al voorbij
drommen Cu humilis drijven traag
de versnelling van het landschap
langzij.
Ik voel leeg
Ik woel de afstand.
Koel van ontroering
siert elke vertraging de harmonie.
Pluimen franjes zeilen Zen er om
tot in de herhaling.
Tersluiks ontwaar ik mijn wijlen
licht als een woord
circuleer ik 't Al voorbij
drommen Cu humilis drijven traag
de versnelling van het landschap
langzij.
Ik voel leeg
Ik woel de afstand.
Koel van ontroering
siert elke vertraging de harmonie.
Pluimen franjes zeilen Zen er om
tot in de herhaling.
Tersluiks ontwaar ik mijn wijlen
Reacties op dit gedicht
| Dreamlover: | Woensdag, september 27, 2000 12:05 |
| Erg mooi hoor Ga je binnenkort nog meer van dit soort gedichten plaatsen? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dylan donia | 
|
|
| Gecontroleerd door: The Slayer | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||