Soms heb ik van die dagen..
dat het even niet meer gaat
Soms voel ik me zo leeg van binnen
En dan vraag ik me af
waarom het leven zo oneerlijk moet zijn
Wanneer ik het gevoel heb
dat het even niet meer kan
lijkt het of alles wazig moet zijn
Soms wil ik dat ik de leiding kon nemen
over iedereen .. over alles
Ik geef je een klopje op je schouder
Vraag jeje af waarom ik dat doe
Laat me alsjeblieft huilen
Want zo val ik altijd in slaap
Met pijn en verdriet..
Denkend aan het leven..
Als ik kon zou ik alles uit je hartje weg willen poetsen
Als ik een gave had, Zou ik alles voor je omtoveren
Als ik geen hart had, zou ik dit niet kunnen schrijven
Als ik geen gevoel had
zou ik nu niet aan het huilen willen blijven
Soms vraag ik me af
Of het kwade altijd zal blijven bedriegen
En wat het leven eigelijk van ons verwacht
En waarom alles altijd zo onmenselijk moet gebeuren
Soms vraag ik me af waarom een kind altijd gelukkiger lijkt..
Soms wens ik dat ik een engel was met vleugels
Dat ik overal naartoe kon vliegen
En dat ik dan aan alle goden zou mogen vragen
Wat het leven nou eigelijk voor zin heeft.
Als mensen toch denkend geen doel te kunnen hebben
Dat ze zelf het gevoel hebben dat ze niets waard zijn
En dat ze daarom niets hoeven uit te voeren
Ik vraag me af waar de vrede en de vriendelijkheid blijft van de mens
Ik vraag me af waarom sommige mensen zich beter willen voelen..
Terwijl iedereen eigelijk van vlees en bloed is
Iedereen is gelijk, ook al denk je soms van niet..
Dus voel je niet beter of slechter..
Want God heeft ons hier neergeplaatst..
En de aarde zal pas gaan vergaan
Wanneer iedereen op beide benen staat..
De dag dat iedereen naast elkaar wilt staan
En accsepteert dat iedereen gelijk is.