Dichtbij en toch ver weg
Vandaag was de dag dat ik je zag
voor het eerst na die nacht
dat ik toen naast jou lag
wie had dat toch ooit gedacht
het doet me pijn
je geeft geen teken van toen
het was toch fijn
ik wil zo graag een zoen
ik heb met je gepraat vandaag
het anders nu helaas
ik voel het allemaal heel vaag
het is volledig een waas
voor het eerst na die nacht
dat ik toen naast jou lag
wie had dat toch ooit gedacht
het doet me pijn
je geeft geen teken van toen
het was toch fijn
ik wil zo graag een zoen
ik heb met je gepraat vandaag
het anders nu helaas
ik voel het allemaal heel vaag
het is volledig een waas
Reacties op dit gedicht
| Firebolt: | Donderdag, februari 07, 2002 23:03 |
| Een vervolg op je andere gedicht? Hoe triest dat het zo moet lopen.... hoe mooi omschrijf je het.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: &&&& | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||