Kwetsbaarder dan ooit
Kwetsbaarder dan ooit
Kun je mijn littekens aanraken
Zo lelijk maar toch van mij
Zou je er mee kunnen leven
Dat wat nooit perfect zal zijn?
Acceptatie is nog ver te zoeken
Maar je mag er naar kijken
Naar dat wat dieper in mij zit
Zonder dat ik het voor je bedek
Nooit heb ik me zo naakt gevoeld
Als een lichaam zonder kleren
Mezelf afvragend wat jij er mee moet
Als ik het zelf niet kan accepteren?
Kun je mijn littekens aanraken
Zo lelijk maar toch van mij
Zou je er mee kunnen leven
Dat wat nooit perfect zal zijn?
Acceptatie is nog ver te zoeken
Maar je mag er naar kijken
Naar dat wat dieper in mij zit
Zonder dat ik het voor je bedek
Nooit heb ik me zo naakt gevoeld
Als een lichaam zonder kleren
Mezelf afvragend wat jij er mee moet
Als ik het zelf niet kan accepteren?
Reacties op dit gedicht
| elemmïré telemnar: | Donderdag, juli 12, 2007 11:46 |
| soms moeten anderen je leren om jezelf te accepteren.. je kan niet altijd de sterkste zijn en dat hoeft ook niet. ik vind je een prachtig mens! liefs |
|
| sitara: | Vrijdag, april 27, 2007 11:05 |
| prachtig geschreven bedankt voor je reactie op mijn gedichtje ''zusje'' greetz |
|
| L.Bert: | Donderdag, april 26, 2007 22:51 |
| Iemand die zo schrijft is altijd mooi! | |
| switi lobi: | Donderdag, april 26, 2007 22:40 |
| Artifex heeft gelijk lieverd. En echte liede accepteert. Liefsliefs, switi lobi |
|
| Artifex: | Donderdag, april 26, 2007 22:31 |
| Het is een begin, een goed begin. Liefs, Artifex. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lachebekje1988 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2007 | ||
| Thema's: | ||