Uit het niets
zomaar uit het niets stond je daar
onze blikken ontmoette
ik wist niet meer waar ik het moest zoeken
een schrik uit vreugde
je vond mij leuk
ik was totaal verward van de kaart
daar was je dan jij bent het
dus het duurde voordat ik weer mezelf was
ik ging je zoeken waar ben je dan
ik zoek je nog steeds wil dat gevoel weer terug
't is net heroine
eenmaal aan jou geproefd en ik ben veslaafd je
deur op slot je kamer leeg
je bent er niet
huilend rij ik terug
waarheen?
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Vrijdag, april 27, 2007 22:11 |
| zo triest, ik wou dat ik jou een beetje kon troosten,ik weet zo goed wat jij voelt hé, liefs en grote knuffel, hilde xxx |
|
| fortuna: | Vrijdag, april 27, 2007 19:49 |
| dit klinkt als heftige liefdesverdriet. Heel herkenbaar. Sterkte met de moeilijke verwerking... Liefs |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, april 27, 2007 12:57 |
| droef dit steeds maar weer zoeken naar zijn aanwezigheid...knufke liefs kerima ellouise |
|
| fran92: | Vrijdag, april 27, 2007 07:55 |
| pijnlijk droef.. knufff |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, april 27, 2007 06:29 |
| droevig dit | |
| jantje maan: | Vrijdag, april 27, 2007 00:25 |
| intens droef maar prachtig vriendelijke groeten marc |
|
| Riann: | Vrijdag, april 27, 2007 00:24 |
| Triest!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2007 | ||
| Thema's: | ||