Ze woont in de schaduw
Ze woont in de schaduw
in een vergeten huis
en ‘s morgens laat
wanneer de zon reeds schijnt
kijkt ze zwart door haar raam
gele paardebloemen
en madeliefjes
groeten haar
voor de rest niemand
ze neemt
haar voorgeschreven pillen
hopelijk wordt ze nu high
maar nee
ze wordt moe
en wil terug gaan slapen
om de wereld te vergeten
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, april 27, 2007 19:01 |
| Een ieder schrijft vanuit zijn / haar gevoel. En niet wat de lezer graag van hem / haar wil lezen. Ook al maken blije gedichten mij ook blijer. En wonen doe je daar waar je zelf wilt wonen toch? Dus laat de pillen, de moeheid en open je vensters (woordelijk en figuurlijk). Want al is het pas lente, toch zomert het al. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, april 27, 2007 13:50 |
| schaduwwoorden die verlangen naar licht...de stralen van wereld in leven... mooidroef geschreven liefs kerima ellouise |
|
| hiljaa: | Vrijdag, april 27, 2007 12:40 |
| intens droef verwoord! knuflefis--hiljaa-- |
|
| MizzTeaQ: | Vrijdag, april 27, 2007 12:17 |
| Prachtig en teder.... Knuf, |
|
| Cora (ZIJ): | Vrijdag, april 27, 2007 12:06 |
| Extra knuffelaai maar, |
|
| switi lobi: | Vrijdag, april 27, 2007 11:54 |
| Aangrijpend verdrietig. Ik wens je het raam van Cobie, waar kleine zuchtjes hoop door komen purend in warme stralen zon... Dikke kus meis. Liefsliefs, switi lobi |
|
| L.Bert: | Vrijdag, april 27, 2007 11:44 |
| wat een trefwoorden, ik word al ziek bij het lezen daarvan en weer een zwartkijker..zo en nu alleen jouw schrijftalent...schrijf eens over de capriolen van een clown of jouw buurvrouw er moet toch ergens wat lachen zijn te halen, doe je best en weet jouw schrijven is geweldig, ook dit prachtige gedicht alweer, maar met deze inhoud kun je me echt niet blij maken. | |
| Amon: | Vrijdag, april 27, 2007 11:10 |
| je kunt me huren voor advies hehehe | |
| Free@Bird: | Vrijdag, april 27, 2007 11:00 |
| Hefig!! Herkenbaar jammer genoeg liefs kerima |
|
| Quadesh: | Vrijdag, april 27, 2007 10:57 |
| heftig verwoord voelbaar geschreven. liefs | |
| Windwhisper: | Vrijdag, april 27, 2007 10:22 |
| moet enkel zijn dus...sorry | |
| Windwhisper: | Vrijdag, april 27, 2007 10:21 |
| Droevig dit....terwijl paardebloemen gelend groeten ziet ze nekel zwart en ook de madeliefjes kronend in het gele hartje ziet ze niet, enkel zwart...ze wil weer slapen...terwijl de lente aan haar ogen kriebelt...jammer toch dikke kus Cobie hopelijk kan ze een kiertje venster open laten..zodat een sprankeltje lentelucht en lich zachtjes binnen kan sluipen in het zwarte donkere |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vivika | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2007 | ||
| Thema's: | ||