In stilte loopt de tijd
aan hem en haar voorbij
zo zie je een lag
een traan vind zijn weg
het woord ontspringt
voor het uitgesproken gesmoord

in stilte loopt de tijd
aan mijn aanzicht voorbij
zo zie je de zon
een druppel omlaag
uit de wolken verstoord
en het woord ontspringt
maar jij hebt het niet gehoord

in stilte slijt de tijd
aan het korte leven ontleend
zo zie ik jou lach
je traan onverstoord
de pijn mijn hard verhoord
en ik klets voort
weet ik zeker dat je mij hoort

in stilte loopt de tijd
onverstoorbaar en hard
en pas als je dat ook ziet
weet dat je niet van het leven geniet

in stilte loopt men voort
door de tijd gestoord
geven en nemen tot de laatste lijn
om altijd te snel ontnomen te zijn
moet men zijn leve lang lijden