vol van geluk
liefde
ik zweef, hoog tussen de wolken door
en nog drie keer de aarde rond
waar de wateren woedend kolken
tussen de kleine stukjes grond
pak mijn hand, laat me niet los
ik heb je lief, wantrouw me niet
pak mijn hand, ik neem je mee
naar de droomwereld over zee
vol van geluk, in een boom vol lentebloesem
landen wij, op takken van goud
met zilver spreek je tegen me
en je zegt, dat je van me houdt
ik zweef, hoog tussen de wolken door
en nog drie keer de aarde rond
waar de wateren woedend kolken
tussen de kleine stukjes grond
pak mijn hand, laat me niet los
ik heb je lief, wantrouw me niet
pak mijn hand, ik neem je mee
naar de droomwereld over zee
vol van geluk, in een boom vol lentebloesem
landen wij, op takken van goud
met zilver spreek je tegen me
en je zegt, dat je van me houdt
Reacties op dit gedicht
| ranieke: | Vrijdag, april 27, 2007 18:36 |
| Liefdevol en vol lente. Het is een genoegen om zulks te lezen. Liefs. |
|
| xxlauriexx: | Vrijdag, april 27, 2007 14:01 |
| Heerlijk gedicht! vol van geluk én liefde! liefs laurie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bells | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2007 | ||
| Thema's: | ||