05-12-2004

Het was nog zo vroeg

Nog een hele dag voor de boeg

Mijn vader en moeder waren weg Achteraf zo een pech Mijn broer en ik waren alleen thuis Het was zo stil in huis Was net klaar met mijn dieren te verzorgen Had alle spullen opgeborgen Samen met mijn broer ging ik naar de zolder Balderen door een speelgoed volder Een uurtje of twee later Wilde we beide wat water We stonden op en met een klap Had de lamp het op de zolder gehad Tenminste dat dachten we Zonder een rare gedachte Maar toen we de zolder trap afkwamen Zagen we drie kapotte ramen Zwijgend keken we de gang op En toen kwam het, de wereld op z`n kop De hele gang stond onder met rook, zo bang Meteen belde we 112 maar het duurde zolang Ze dachten dat we een spelletje spelden Omdat we ons verveelden Maar toen ze zelf de vlammen hoorde knetteren Begon te tegen ons te tetteren De brand weer komt er aan Ga op een veilige plek staan Nog snel hebben we een hond kunnen redden En gelukkig dat we de foto van me overleden broertje nog hebben Die me snel nog komen meenemen Waar ik zoveel om doe geven Al snel kwam de brand weer erbij Maar ook zij waren totaal niet blij Er moest versterking komen en snel En ergens dacht ik, o nu kan het wel Onder tussen waren mijn ouders er Maar ik was van de wereld zo ver… Ik moest rustig worden en moest met de politie mee Samen met z`n twee Na een uur of drie was de brand geblust Maar ik was niet gerust Mijn ouders en nog een politie agent kwamen er aan En gingen naast me staan Ze spraken zoveel woorden Die ik niet wilde horen Alle dieren behalve je hond zijn omgekomen Door de rook vrij wel meteen gaan dromen Mijn wereld stortte in Zoveel tranen over mijn wangen en kin Ik hield zoveel van mijn dieren Op zulke speciale manieren En nu waren ze weg, dood Dat voelde zo zwaar als lood Trillend ging ik kijken Wat er nog over was, om te verglijken Met een foto van voor de brand Waar was ik beland Alles zwart en heet Een gevoel wat nu nog aan me vreet En nu bijna drie jaar later Zit ik hier met een glas water Want als wij dat glas water niet gingen halen Waren wij nu in de hemel aan het verdwalen Mijn broer en ik hebben geluk gehad Alsof we beiden de dood betrapt En nu denk ik steeds… We waren bijna dood door kortsluiting…

©jessica

28-04-07

Geschreven door

AngelOfWonder

Reacties op dit gedicht

AngelOfWonder vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Butterfly,effect:	Zaterdag, april 28, 2007 14:09
supper mooi!! ik vind het egt heel erg voor je dat je idt moest overkomen:( ik hoop dat het nu wel beter met je gaat! en ik ben blij dat je dat je dorst kreeg,. mooi geschreven(K) kus

Over dit gedicht

Auteur: AngelOfWonder
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 28 april 2007
Thema's: [Delen]