Ménièré.
Zij werk voltijds en eist haar tol,
met haar heb je steeds je handen vol,
met plezier draait ze je terug zwevend rond,
waar je dacht dat jij je evenwicht hervond.
Verwoestend boeit zij en kluistert,
woekerend als een ongrijpbare schim,
gezond leven claimend terwijl zij fluistert,
ik heet Ménière jouw leven is mijn interim.
© Herman Coppens.
Reacties op dit gedicht
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Maandag, april 30, 2007 20:22 |
| dat lijkt me een zenuwslopende claim maar wat heb je dat hier rakend en krachtig verwoord liefs Ria |
|
| Hilly N: | Maandag, april 30, 2007 09:01 |
| Goed verwoord Herman. Lieve groet van Hilly |
|
| Windwhisper: | Maandag, april 30, 2007 07:35 |
| ja ja ik begrijp je voel en ook de fluister liefs veel liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Herman Coppens | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2007 | ||
| Thema's: | ||