jantje, frans borsato

in het kader van extensies,
het groter grootste niets,
verlengd tot het oneindige,
gedoopt in naam der liefde

wat meestal enkel slijmen is,
zo vochtig van het kwijl,
en dan weer zoeter is dan zoet,
niet goed, niet goed, niet goed

zodat de laatste verzen
van gedienstige clichés
niet gesproken hoeven worden
maar gezongen, ach, dat kan,

al ik maar rennen mag.

Geschreven door

winterklaas

Reacties op dit gedicht

winterklaas vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

eye witness:	Dinsdag, mei 01, 2007 21:48
laatste strofe en zin... erg goed! hehehehe

~White.Rose~:	Dinsdag, mei 01, 2007 21:40
Agh, winter, jij mag van mij rennen hoor;) kom je dan nog wel terug?? hahaha..

Over dit gedicht

Auteur: winterklaas
Gecontroleerd door: michris
Gepubliceerd op: 01 mei 2007
Thema's: [Angst]