Jij
Je buien zijn als wolken voor de zon
Plots verpest je mijn geluk
Je voetstappen zijn als nagels op het schoolbord
Luid verstoren zij mijn stilte
Je woorden zijn als rake klappen op mijn wang
Stuk voor stuk doen ze mij pijn
Je dronken blik in je ogen is als bliksem op de grond,
voor jou een gewoonte, voor mij open wond
Je bent als een masker met keerzijde,
Je lijkt zo mooi, maar het is maar schijn
Plots verpest je mijn geluk
Je voetstappen zijn als nagels op het schoolbord
Luid verstoren zij mijn stilte
Je woorden zijn als rake klappen op mijn wang
Stuk voor stuk doen ze mij pijn
Je dronken blik in je ogen is als bliksem op de grond,
voor jou een gewoonte, voor mij open wond
Je bent als een masker met keerzijde,
Je lijkt zo mooi, maar het is maar schijn
Reacties op dit gedicht
| Fairouz: | Woensdag, mei 02, 2007 08:57 |
| mensen zijn soms net valse profeten fijne dag, Fairouz | |
| black_beauty: | Woensdag, mei 02, 2007 08:00 |
| echte verwarring spreekt hieruit! | |
| Cybran: | Woensdag, mei 02, 2007 00:15 |
| Dan is de vraag nog, wie kan/wil er met mij leven? | |
| fran92: | Woensdag, mei 02, 2007 00:13 |
| slik wat mooi verwoord dit! liefs fran92 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Flow14 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||