Transformatie
Transformatie
Nooit, zal iemand nog,
mijn warme hart raken,
met een angst die
mijn roos treffen wil..
mijn warme hart raken,
met een angst die
mijn roos treffen wil..
Nooit zal mijn hart
nog huilen,
voor de verdwaalde ziel,
die nergens meer te vinden is,
Plotseling gegrepen.
alles vergeten,
in een vlaag van
onvoorstelbaarheid...
nog huilen,
voor de verdwaalde ziel,
die nergens meer te vinden is,
Plotseling gegrepen.
alles vergeten,
in een vlaag van
onvoorstelbaarheid...
Ik kijk naar de volle maan
ze lacht, ook naar jou
in deze nacht,
als je het maar zou willen zien..
ze lacht, ook naar jou
in deze nacht,
als je het maar zou willen zien..
Het schijnbaar onmogelijke
mogelijk maken,
Dat wonder,
Alleen maar...
Jij kunt de maan
zien lachen.
Niemand anders
door jouw ogen
Doen lichten...
mogelijk maken,
Dat wonder,
Alleen maar...
Jij kunt de maan
zien lachen.
Niemand anders
door jouw ogen
Doen lichten...
Altijd
vrije keuze...
vrije wil..
om ter hand te nemen
met jouw wensen,
van de ziel.
Angsten overwinnen,
in een feestelijke
metamorfose..
Rebelle
Reacties op dit gedicht
| Free@Bird: | Woensdag, mei 02, 2007 09:38 |
| Mooi dit!! liefs kerima |
|
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Woensdag, mei 02, 2007 08:39 |
| dat is nog eens een delend mooie wijze raad liefs Ria |
|
| Windwhisper: | Woensdag, mei 02, 2007 07:06 |
| Stil gelezen dit is puur en mooi Goede morgen maak er een fijne meidag van kuzzz Cobie |
|
| fran92: | Woensdag, mei 02, 2007 00:30 |
| wowh wat mooi dit!! liefs fran92 |
|
