Katharsis
Katharsis
Giet die agressie
maar eens
door een zeef,
zodat de brokstukken
zichtbaar worden,
van de blind vergeten
oorsprong...
We vangen de tranen op,
in de levenskom,
van door god en iedereen
vergeten verdriet...
En laat ons dan samen
drinken....
Tot stof vermalen..
Laten waaien
in de wind....
opdat jij jezelf
maar eens
door een zeef,
zodat de brokstukken
zichtbaar worden,
van de blind vergeten
oorsprong...
We vangen de tranen op,
in de levenskom,
van door god en iedereen
vergeten verdriet...
En laat ons dan samen
drinken....
Tot stof vermalen..
Laten waaien
in de wind....
opdat jij jezelf
vind...
Reacties op dit gedicht
| Musiclove: | Zaterdag, mei 19, 2012 15:35 |
| Zeer mooi geschreven! | |
| sunset: | Woensdag, mei 02, 2007 12:35 |
| *Opgestoken duim* Treffend, tonend, delend. Liefs, sunset |
|
| Oorlam: | Woensdag, mei 02, 2007 11:48 |
| goed! | |
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Woensdag, mei 02, 2007 09:27 |
| bezinning ja... prachtig verwoord liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ReBelle | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||