trillend op mijn benen,
sta ik voor de spiegel
een ander uiterlijk,een ander gezicht
langdurig kijk ik naar die persoon.
maar toen,was die persoon verdwenen
in mijn hoofd hoor ik gegiechel
heb ik mezelf dit aangericht?
of is mijn spiegel me eigen kloon
verschillende stemmen in me hoofd
ik wordt er gek van
stemmen die zeggen wat ik moet doen
of het nou goed of slecht is
ik hoop dat het dooft
ik wordt zo moe daarvan
is het misschien een visioen
of misschien een erfenis
het gebeurt alleen als ik in de spiegel kijk
elke ochtend keer op keer
bang om in de spiegel te kijken
want dan gebeurt het weer