Soms….


Soms is het te donker voor mijn gevoel,
Tranen hoog in mijn keel
Geen zin om te spreken
Het is me allemaal te veel.

Worstel met idiote gedachten
Als ik dood ben dan….
Zou het iemand wat kunnen schelen?
Te veel van mij verwachten.

Tranen in overvloed
Ik doe echt helemaal niets goed?
Er schort van alles in mijn moeder zijn
Steeds opnieuw doen ze me weer pijn.

Zal ik er dan maar uitstappen….
Is mijn tijd voorbij op aard?
Het gaat niet om de kinderen
Het ging om Mij, wat voel ik me waard!

Na eventjes komt een sprankje vuur terug
En mijn zegeningen geteld
Voel de warmte op mijn gezicht
Ik ben vooral op Aarde voor mijzelf
Is mij verteld.

Mensen lopen mee op je spoor
Van de levenstrein
Sommigen mogen blijven
Terwijl anderen er al lang niet meer zijn.

Ik heb ‘t leven veel te lief
Geniet van juist die kleine dingen
Heb veel talenten en verspeel die niet
Het leven is kort…. Ik ga maar weer zingen

Want een vrolijke noot
In dit leven ben ik zeker
Maar soms komt het donkere bloot
Wees niet bang, ik zag dat vonkje Licht
Wat weer in mijn Ziel ontsproot.