japie de zwaan was er weer
naar japie zoeken
hij was niet moeilijk te vinden
kwam naar ons toe
mieke kon het ook ondervinden
ze voerde hem ook
hij vertouwde haar
zoals hij in de verte weer opdook
met zijn vrouwtje
alzoveel jaren zijn zij een paar
hij kan je aankijken
dwingt je zoveel respect af
hij zal echt niet voor je wijken
ieder jaar weer sta ik paf
ken hem al zo'n zes jaar
en hij herkent me steeds weer
voor een ander mens
kom niet in zijn buurt
want dan kent hij geen grens
maar waarom vertrouwd hij mij
ik zou het echt niet weten
maar die zwaan maakt me blij
als hij verdwijnt zal ik hem nooit vergeten
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: anjaatjuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||