Nooit een eind
Lopend over een pad
denkend aan niks
lopen naar iets waar geen einde aan lijkt te komen
tot je aan het einde bent
Je voelt je opgelucht
door even de pijn te vergeten
en de ellende weg te blazen
Maar het zijn slechts secondes die beseffen
dat de wereld hard is
En dat het verdriet nooit over gaat
en dat er nooit een einde komt aan het pad..
denkend aan niks
lopen naar iets waar geen einde aan lijkt te komen
tot je aan het einde bent
Je voelt je opgelucht
door even de pijn te vergeten
en de ellende weg te blazen
Maar het zijn slechts secondes die beseffen
dat de wereld hard is
En dat het verdriet nooit over gaat
en dat er nooit een einde komt aan het pad..
Reacties op dit gedicht
| foenaa: | Woensdag, mei 02, 2007 22:14 |
| heel mooi geschreven;-) | |
| lachebekje1988: | Woensdag, mei 02, 2007 21:53 |
| Mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Pure* | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||