Het vertrouwen in mensen
Hoe ver moet je hier in gaan
Het is toch eigenlijk triest
Dat je daar steeds bij stil moet staan
Ik kruip terug in mijn schulpje
Zet het masker op en verdwijn
Want met dit soort mensen
Kan er geen vertrouwen zijn
Een muur wordt gebouwd
Gewapend als zwaar beton
Daarachter vraag ik me af
Hoe ik je ooit vertrouwen kon
sunset: | Donderdag, mei 03, 2007 15:44 |
Weet je, ondanks ook mijn vele teleurstellingen blijf ik ontwapenend naïef naar de ander gaan. Tot op het allerlaatste moment van mijn leven. Gewoon omdat ik niet anders kan en wil. Herkenbare voelbare verwoording. Liefs, sunset |
|
hiljaa: | Donderdag, mei 03, 2007 15:07 |
intens! knufleifs--hiljaa-- |
|
harrypotlood: | Donderdag, mei 03, 2007 02:14 |
Je moet goed uitkijken tegenwoordig met vertrouwen, ik weet er alles van. | |
fortuna: | Donderdag, mei 03, 2007 00:55 |
jouw gevoel treffend omschreven. het (toe)vertrouwen is niet altijd gemakkelijk. Liefs |
|
fran92: | Donderdag, mei 03, 2007 00:31 |
uhm... ja vertrouwen in mensen hebben is zeker moeilijk maar die masker... die trek ik dit weekend lekker weer va je koppie af;) want die wil ik niet zien;) alleen jou gwne leuke koppie;) kussss |
|
mums: | Donderdag, mei 03, 2007 00:30 |
geen muren bouwen meid....en vertrouwen op jezelf. knuf liefs mums |
|
Niniki: | Donderdag, mei 03, 2007 00:29 |
Soms is het leven zo hard en moeilijk een middenweg te vinden. Knuffie |
|
switi lobi: | Donderdag, mei 03, 2007 00:15 |
Dit is verschrikkelijk jammer...toch hoop ik dat je, je masker afzet en jezelf gewoon laat zien. Dikke knuffel Liefsliefs, switi lobi |
|
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 03 mei 2007 | ||
Thema's: |