Er is een Roos
in mijn leven gekomen
een Roos die
nooit meer uit mijn
gedachten zal gaan
hij staat aan een laan
met tientallen bomen
samen met jullie wil ik
even bij die ene Roos
stilstaan
op negenentwintig januari was het
dan zover
en zou ik voor een tijdje
weggaan van huis
een herstellingsoord werd
voorlopig mijn tweede thuis
met koffer en een tas
ben ik die ochtend
de deur uit gegaan
om een half uurtje later
in Lunteren voor het
herstellingsoord te staan
nou daar stond ik dan
te trillen op mijn benen
en met zweet in mijn handen
de grote deur ging open
en plotseling leek het
of ik zo snel mogelijk
naar binnen wilde lopen
ik had de eerste stap
maar mooi gedaan
ik zeg bewust
de eerste stap
want ik heb een lange
weg te gaan
dezelfde dag ben ik
met Gitta,mijn behandelaar
de eerste confrontatie
met mijzelf aangegaan
en heb met haar bij
een aantal momenten
in mijn leven stilgestaan
daaraan zou ik in de weken
die volgden
gaan werken
zodat mijn lichaam en geest
weer aan zouden sterken
vreselijk heb ik gehuild
en ook regelmatig
zitten balen
maar toch waren er ook dagen
dat de zon voor mij ging stralen
dan was ik weer dankbaar
dat het een dag even goed
was gegaan
dat ik eventjes positief
in mijn leven kon staan
naarmate de weken voorbij
vlogen ging het stapje
voor stapje steeds een
beetje beter met mij
en nu,na tien zware
maar o zo leerzame weken
komt voor mij het einde
van deze opname nabij
morgen ga ik dit herstellings-
oord verlaten
maar ik denk dat ik
er met vrienden en bekenden
nog lang over zal praten
veel heb ik met
sommige van jullie
heel intens meegemaakt
vaak was dat met een traan
maar ook met een lach
lieve behandelaars,begeleiders,
maar vooral ook mijn mede cliënten
bedankt voor de leerzame en
fijne tijd hier in Lunteren
al het begrip,liefde en steun
hebben mij diep geraakt.
Tot slot nog één ding
persoonlijk naar de mede-cliénten gericht
veel geluk in jullie verder leven,
en trek straks net als ik
met een goed gevoel
die loodzware deur achter je dicht!
Vriendelijke groeten
Danielle Rensen
vrijdag 6 april 2007
| Carlijn Russens: | Vrijdag, juni 15, 2007 21:35 |
| hee meis ken je me nog?? was ook met jou in lunteren. lees nog steeds met plezier je gedichten. Die van t vogeltje heb ik ingelijst...ook de gedichten hier erg mooi. liefs carlijn |
|
| switi lobi: | Donderdag, mei 03, 2007 20:09 |
| Je bent een dappere meid en ik bewonder je kracht... Dikke kus ''Liefsliefs, switi lobi |
|
| Will Hanssen: | Donderdag, mei 03, 2007 16:10 |
| Heel fijn dat het jou zo geholpen heeft. Prachtig verwoord ook. Ik wens je verder heel veel succes! Zal best lukken. Liefs, Will |
|
| sunset: | Donderdag, mei 03, 2007 15:25 |
| Mooi terugkijkend. en de hoofdzaak is dat het je geholpen heeft. Toch? Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
| anwes: | Donderdag, mei 03, 2007 14:25 |
| ik ben trots op jou dat je deze stap heb gezet het was zwaar voor maar ook voor mij om jou daar keer op keer weer achter te laten maar we zijn er door gekomen en kjk het resultaat is er bijna dikke kus van Ma | |
| Auteur: Danielle | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||