ben jij ook zo bang
ben jij ook zo bang?
als je in de spiegel kijkt
en het kind in je blik ziet
hoe het zo goedlachs en
deugnieterig telkens weer
thuiskwam in dat warme nest
als je in de spiegel kijkt
en je moet zoeken naar
het leven dat op je gezicht
geschilderd had moeten staan
maar dat je waanzin tekent
en met een scherp mes
je ogen openrijt omdat je
blind beter in jezelf kan kijken
ben jij ook zo bang?
als je in de spiegel kijkt
en die man niet herkent
die daar zijn angst zo maar
ongevraagd op je vragen
uitkotst en in naschokken
bevend blijft vechten om
stand te houden tot hij
wankelt, breekt en valt
nog voor hij de grond raakt
is hij weg, verdwenen uit de wereld
tot hij plots in je hoofd verschijnt
verraderlijk gelukkig, met die
onbetrouwbare grijns op zijn gezicht
ben jij dan ook zo bang?
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, mei 03, 2007 16:34 |
| Poé hé. Aangrijpend, treffend, pakkend overgebracht. Liefs en mijn oprecht warme vriendschappelijke geneegnheid, sunset PS: Wie zijn angst niet kent, kent zichzelf niet. |
|
| Artifex: | Donderdag, mei 03, 2007 15:02 |
| Nee, wel voorzichtig... Sterk werk. Liefs, Artifex. |
|
| hiljaa: | Donderdag, mei 03, 2007 14:52 |
| soms knufleifs--hilaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||