Iedereen wenst elkaar het beste,
maar ondertussen keuren we elkaar af.
Achter elkaars rug over iemand praten,
maar meestal negatief.

Jullie zouden altijd van mij blijven houden,
maar waarom laten jullie mij nu ook staan.
Ik hou van jullie,
maar ook van haar.

Nu ben ik gelukkig,
net zo gelukkig als jullie zeggen te zijn.
Waarom kan ik het dan niet bij jullie kwijt,
gewoon omdat ik te bang ben om afgekeurd te worden.

Noemt men nu dit het begrip vrienden en houden van?
Ik ben nu gelukkig met haar,
zonder jullie kan ik ook,
want houden van, dat voel ik wederzijds bij haar.