Rust zacht
Wat ik denken moet weet ik niet
het was zo leeg, zonder troost
het deed me veel,
onbewust zo'n verdriet.
Een enkeling kwam afscheid nemen
veel meer dan ons kwar er niet
hoe hard kon het wezen,
zo had 't niet gehoeven.
Zo stil, niemand die een woord sprak
Muziek, niets persoonlijks
had ik het maar gedurfd
het schokt me zo hard.
Bij de kist werd een foto gelegd
de emotie kwam boven
een foto door ons gemaakt
iets wat me zoveel zegt.
Voor altijd weg, zo onverwacht
het geloof hoop'lijk aangenomen
ik vertrouw erop
meneer Snor rust zacht.
het was zo leeg, zonder troost
het deed me veel,
onbewust zo'n verdriet.
Een enkeling kwam afscheid nemen
veel meer dan ons kwar er niet
hoe hard kon het wezen,
zo had 't niet gehoeven.
Zo stil, niemand die een woord sprak
Muziek, niets persoonlijks
had ik het maar gedurfd
het schokt me zo hard.
Bij de kist werd een foto gelegd
de emotie kwam boven
een foto door ons gemaakt
iets wat me zoveel zegt.
Voor altijd weg, zo onverwacht
het geloof hoop'lijk aangenomen
ik vertrouw erop
meneer Snor rust zacht.
Reacties op dit gedicht
| kochansky: | Zondag, mei 19, 2002 19:58 |
| verlies is moeilijk, acceptatie nog moeilijker het is zo definitief, maar niemand zal het jou kwalijk nemen dat jij niet durfde. don't be so hard on yourself. en zoals hiervoor gezegt werd, volgende keer durf je wel. Heel mooi geschreven. sterkte en succes liefs Kochansky |
|
| Jet van keken: | Zaterdag, februari 09, 2002 21:25 |
| Weet je, wat Hans hieronder schrijft, heeft die gelijk in. De volgende keer durf je wel. Heel mooi verwoord ook. Heel veel liefs Jet |
|
| Hans Winter: | Zaterdag, februari 09, 2002 02:36 |
| Lief meisje, de volgende keer zul je weten "nu ga ik het durven", en dan zal het ook voor deze dode zijn. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: terixie Megs | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||