(GS) Woordenspel
In stotterend Schots openen we
het gesprek, enkel vage woorden,
maar met elke stap kom ik verder,
en is alles zwart op wit gezet.
Achter een blanke huid schuil ik me,
zodat die mij verdedigen zal.
Als ik weer opsta zal ik zwijgen
en woorden worden weer gedachten.
Van achteren wordt toegefluisterd
‘Jij daar, dame, ren nu ’t nog kan’
en dan ren ik, nog wat onzeker
en vluchtend voor je lieve woorden
naar een veld, donker en verlaten.
Uitgeput zie ik je voor me staan,
dit keer fluister jij mij toe: ‘schaakmat’
en ik neem mijn woorden terug.
het gesprek, enkel vage woorden,
maar met elke stap kom ik verder,
en is alles zwart op wit gezet.
Achter een blanke huid schuil ik me,
zodat die mij verdedigen zal.
Als ik weer opsta zal ik zwijgen
en woorden worden weer gedachten.
Van achteren wordt toegefluisterd
‘Jij daar, dame, ren nu ’t nog kan’
en dan ren ik, nog wat onzeker
en vluchtend voor je lieve woorden
naar een veld, donker en verlaten.
Uitgeput zie ik je voor me staan,
dit keer fluister jij mij toe: ‘schaakmat’
en ik neem mijn woorden terug.
Reacties op dit gedicht
| Sarah Blind: | Donderdag, mei 03, 2007 18:59 |
Mooi. Succes Liefs, Sarah |
|
| sunset: | Donderdag, mei 03, 2007 17:02 |
| PS: Ik vergat je nog succes te wensen. | |
| sunset: | Donderdag, mei 03, 2007 17:01 |
| Beeldende graag gelezen verwoording. Mooi. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bosdruifke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||