De vrek
De vrek
Wazige beelden in felle licht,
gesproken weelde in een gedicht.
Zwarte parels in verborgen schijn,
Rode smaragden gedrenkt in azijn.
Ketting van woorden bezet met goud,
glanzend in de zon maar immens koud.
Orgieën van pijn in lijsten van hout,
met wonden versiert besprenkelt met zout.
Handen als takken hoog in de lucht,
Robijnen benen vormen een burcht.
Vlezige spiegels weerkaatsen een gezicht,
diamanten ogen in spots opgelicht.
Blinkend omhulsel met kille gloed,
een stem gevangen met hebzucht gevoed.
Satijnen tooi bedekt een gelaat,
ooit een liefdevol kind………..
…………….
……nu een vrek door allen gehaat.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Donderdag, mei 03, 2007 17:26 |
| Oef...zo knap!!! Dikke kus Liefsliefs, switi lobi |
|
| sunset: | Donderdag, mei 03, 2007 17:23 |
| Nou ... *Opgestoken duim* Treffend hoor. Liefs, sunset |
|
| sensi: | Donderdag, mei 03, 2007 14:40 |
| Heel mooi! Groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dylirium | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||