droevigste veranderingen
niemand meer durven aankijken,
dat vind ik zo erg.
ze hebben veel voor mij gedaan,
toch bekeek ik hun anders.
wat één ding allemaal kan doen,
een klein zinnetje op mijn rapport.
stille en wenende momenten kwamen naar mij toe,
ik heb het recht aangekeken en overwonnen.
vergeven hebben ze het me,
een traan van blijdschap liep over me heen.
personen zoals hun moeten er meer zijn!
stralende ogen lachen me toe.
ze lieten me het goede terug inzien,
niet iedereen is zo!
helpen doen ze nog steeds,
mijn glimlach lacht hun toe!
dat vind ik zo erg.
ze hebben veel voor mij gedaan,
toch bekeek ik hun anders.
wat één ding allemaal kan doen,
een klein zinnetje op mijn rapport.
stille en wenende momenten kwamen naar mij toe,
ik heb het recht aangekeken en overwonnen.
vergeven hebben ze het me,
een traan van blijdschap liep over me heen.
personen zoals hun moeten er meer zijn!
stralende ogen lachen me toe.
ze lieten me het goede terug inzien,
niet iedereen is zo!
helpen doen ze nog steeds,
mijn glimlach lacht hun toe!
Reacties op dit gedicht
| __xMegan: | Woensdag, mei 09, 2007 23:33 |
| mooi persoonlijk gedicht! schrijf alles eruit! (: xxx |
|
| Prinsesje_2: | Dinsdag, mei 08, 2007 19:15 |
| Heel mooi geschrve mooi uitgedrukt! Waarom alles over je school? Iets gebeurd? loreke Xx.3.xX |
|
| Izz: | Donderdag, mei 03, 2007 23:41 |
Over dit gedicht
| Auteur: *-cynthia-* | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||