de herinnering spreekt
in twee minuten stilte
trekt een wereld
aan mij voorbij
die niet zó
had mogen wezen
de herinnering leeft
ook in mij
en in deze dagen
hoor ik steeds hun stem
in het geschrevene
hun vragen…
waarom
waarom ik
waarom zij
waarom hem
maar luister ik
nú…
naar hun spreken
de televisie ‘schotelt’
het me dagelijks voor
de beelden van het nú
laten me beven
en ik vraag me af
misschien… net als zij
hoelang nog betaald
de mensheid deze prijs
waarvoor
H.J.: | Zaterdag, mei 05, 2007 23:57 |
heel pakkend Annemieke. diep rakend. kuszs |
|
Will Hanssen: | Vrijdag, mei 04, 2007 14:08 |
Je hebt gelijk Annemieke....waarvoor.... Liefs, Will |
|
kerima ellouise: | Vrijdag, mei 04, 2007 13:52 |
knap, indringend geschreven ! liefs kerima ellouise |
|
switi lobi: | Vrijdag, mei 04, 2007 12:51 |
Té lang ben ik bang Annemieke...jammergenoeg. Fijn weekend! Liefsliefs, switi lobi |
|
Rebelle: | Vrijdag, mei 04, 2007 12:46 |
Ja...... heel verdrietig... precies zo voel ik het ook altijd.. Goed verwoord.. Liefs, Rebelle |
|
hiljaa: | Vrijdag, mei 04, 2007 11:13 |
hoelang nog! sterk verwoord gedicht! knufleifs--hiljaa-- |
|
black_beauty: | Vrijdag, mei 04, 2007 10:52 |
je gedicht maakt me stiller dan ik gewend ben.. mooi verwoord maar de waarheid zo erg |
|
mugje: | Vrijdag, mei 04, 2007 10:48 |
Met gepaste stilte dit indrukwekkende gedicht gelezen xXx tom xXx |
|
Windwhisper: | Vrijdag, mei 04, 2007 10:38 |
Stil gelezen....met de vraag in mijn betraande ogen JA WAARVOOR liefs Ciobie |
|
Auteur: Annemieke van der Ven | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 04 mei 2007 | ||
Thema's: |