WAT EEN TOEVAL!
ik zag jou, maar ik lette niet op
later zag ik het in je ogen
mijn gevoel zei loop door, maar mijn hart zei stop
toch hield ik het verzwogen
maar het lot bracht ons bij elkaar
en we raakten aan de praat
ik vond het wel raar
want opeens waren we elkaars toeverlaat
ook de keren daarop werden we door het lot bijelkaar gebracht
ik wist niet wat ik moest denken
ik had anders gedacht
ik wou je alleen mijn vriendschap schenken
een leugen liet me de waarheid zien
ik begon anders naar jou te kijken
was het jouw hart misschien
die de mijne voor jou liet wijken
is dit allemaal schijn
omdat we allebei van een ander ras zijn
zal onze liefde kunnen voortbestaan
of is het beter als we uitelkaar gaan
voordat ik zal lijden onder de pijn?
later zag ik het in je ogen
mijn gevoel zei loop door, maar mijn hart zei stop
toch hield ik het verzwogen
maar het lot bracht ons bij elkaar
en we raakten aan de praat
ik vond het wel raar
want opeens waren we elkaars toeverlaat
ook de keren daarop werden we door het lot bijelkaar gebracht
ik wist niet wat ik moest denken
ik had anders gedacht
ik wou je alleen mijn vriendschap schenken
een leugen liet me de waarheid zien
ik begon anders naar jou te kijken
was het jouw hart misschien
die de mijne voor jou liet wijken
is dit allemaal schijn
omdat we allebei van een ander ras zijn
zal onze liefde kunnen voortbestaan
of is het beter als we uitelkaar gaan
voordat ik zal lijden onder de pijn?
Reacties op dit gedicht
| ilse de graef: | Maandag, februari 11, 2002 18:50 |
| het is niet omdat je van en anders bent dat je ni lang bij mekaar kunt zijn groetjes ilse |
|
| amber: | Zaterdag, februari 09, 2002 00:50 |
| ik vind het een mooi gedicht omdat ik in het lot geloof en toeval bestaat niet!!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: mesa | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||