Rechtop.
Je zag me daar liggen
Uitgeput
Je opende mijn ogen
Ooglid
Na ooglid
Heel...
Langzaam
Toen ik nog niet reageerde
Trok je me
Aan mijn haren overeind!
(Al protesteerde ik hevig)
En nu
Zit ik rechtop
Net genoeg krachten verzamelend
Om op te staan
En door te gaan
De schaduwzijde van het leven
Is tenslotte maar de schaduw
In het licht van de zon
Reacties op dit gedicht
| Butterfly_*: | Zaterdag, mei 05, 2007 17:56 |
| voel me kut nu..en t ergste is nog, ze had alle recht om zo koel te doen.. hvj..xxx |
|
| Alice.D: | Vrijdag, mei 04, 2007 21:30 |
| mooi. | |
| * mop: | Vrijdag, mei 04, 2007 21:30 |
| Lieverd van me wees blij dat je rechtop blijft en laat dat ook zo:) anders zal ik je wel opvangen met veel plezier en je terug rechtzetten dan weetje ook meteen wat je rechtop houdt... & hou zo veel van je! xxxxxxxxxx |
|
| Butterfly_*: | Vrijdag, mei 04, 2007 21:26 |
| heel goed:) altijd rechtstaan hoor meis:) je verdient een leven in de zon!! Hvj!! xxx |
|
| Smile__: | Vrijdag, mei 04, 2007 21:22 |
| Hmm.. Toch denk ik dat jij een leven in de zon verdient, niet in de schaduw. Hvj. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: **irmani** | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||