woorden vervagen
Nee het is geen angst te zeggen
dat ik niet meer weet wat
het is de kracht die me laat zwijgen
dieper in de nacht
Zwartheid overheerst
gecontroleerd bestaan
de enige die vrij is
dat is de maan
En zij zwijgt in alle talen
Reacties op dit gedicht
| Nino de Pino: | Maandag, mei 07, 2007 18:35 |
| kadunghhg, deja vu(zaterdag), errug mooi !! Liefs, nino. |
|
| Cora (ZIJ): | Maandag, mei 07, 2007 12:09 |
| Knap gedicht, genoten van de meet? |
|
| Oorlam: | Maandag, mei 07, 2007 11:51 |
| pittig dicht voor de dag van de meeting;) | |
| Klaes: | Maandag, mei 07, 2007 10:06 |
| indrukwekkend leafs |
|
| amazone: | Zaterdag, mei 05, 2007 12:35 |
| erg mooi gedaan liefs amazone | |
| Gonny: | Zaterdag, mei 05, 2007 11:29 |
| Goede Morgen Daar waar de maan zwijgt zal je hart spreken. Liefs Gonny Veel plezier vandaag |
|
| micina: | Zaterdag, mei 05, 2007 11:09 |
| Soms is het ook niet meer nodig om te blijven spreken. Knuff micina |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, mei 05, 2007 10:44 |
| dit klinkt zo verdrietig liefs Cobie kuzzz |
|
| frankm: | Zaterdag, mei 05, 2007 10:41 |
| jij en de maan.....staan! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||