hoogtevrees
nog onervaren maar gezwind
beklom de dilettant de trap
gedreven als een feestend kind
zwaaibenend, drie treden per stap
vol drift ontvouwde hij zijn blad
en stak van wal met zware rede
hij trok van leer over dit en dat
en over 't bandeloze heden
hoogdravend hield hij zijn betoog
en joeg de engelen uit hun schulp
toen kreeg hij plots 't publiek in 't oog
krampte zich vast en riep om hulp
Reacties op dit gedicht
| jasmienschrijft: | Zaterdag, mei 05, 2007 21:20 |
| haha, leuk geschreven, kun je zo hebben, in enen beseffen wat je aan het doen bent.... en dan plankenkoorts krijgen;) jasmien |
|
| Ludy: | Zaterdag, mei 05, 2007 20:24 |
| Leuk gedaan Aremis! Graag gelezen. Liefs, Ludy |
|
| Free@Bird: | Zaterdag, mei 05, 2007 19:45 |
| Mooi geschreven liefs kerima |
|
| lachebekje1988: | Zaterdag, mei 05, 2007 18:30 |
| graag gelezen:D | |
| ~*Meflouwtje*~: | Zaterdag, mei 05, 2007 18:00 |
| Echt heel mooi!! Knap gemaakt en goede woorden gerijmt :) xx | |
| Georgina: | Zaterdag, mei 05, 2007 17:08 |
| Met een lach gelezen | |
Over dit gedicht
| Auteur: Aramis | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||