Depressieve gedachten in de vroege morgen
Depressieve gedachten in de vroege morgen
Soms lijkt het allemaal zo goed te gaan
Denk ik weer vol op positie in het leven te staan
Ik zie de momenten van het geluk
Maar ineens is die gedachten stuk
Ik kijk naar wat was en wat nog moet komen
Ik denk aan de nachten dat ik vecht voor mijn dromen
Ik vraag me af ben ik werkelijk wel een gelukkig mens
Of zeg ik het alleen maar omdat ik het zo graag wens
Mijn leven is een stuk aangenamer dan een jaar geleden
En wat dat betreft voel ik me ook wel tevreden
Ik ben de strijd niet voor niets aan gegaan
Het is me gelukt om met meer plezier in het leven te staan
Maar soms denk ik terug aan de momenten dat ik alles op wilde geven
En vraag ik me af of ik nu werkelijk beter af zou wezen
Was ik niet beter af geweest
Wanneer ik niet meer had geleefd
Was mijn omgeving niet beter met mij af
Als ik er nu niet meer was
Dan maakte men zich om mij nu geen zorgen
En had ik nu niet deze depressieve gedachten in de vroege morgen
8-2-2002
Reacties op dit gedicht
| henniehummel: | Zaterdag, februari 09, 2002 23:20 |
| Meid je bent op de goede weg, hou dit vast en kijk niet meer terug. Oke depressief zijn mag, maar zorg dat je hier niet de hele dag in blijft hangen. Als jedit hebt bereikt, benje op de goedeweg, en die bewandel je nu. Heel veel liefs, Hennie |
|
| erika: | Zaterdag, februari 09, 2002 10:01 |
| Lieve Pieps Mensen die je dierbaar zijn zouden zich dan misschien afvragen, we hadden meer voor Pieps moeten doen, ze zouden zich misschien schuldig voelen, en jou vreselijk missen. Kijk maar naar de reacties, niemand wil je kwijt. Je gaat de goede kant op, maar doe dit stapje voor stapje. Wil niet te veel in ene, dan lukt het niet. Liefs erika |
|
| Eddy Mulder: | Vrijdag, februari 08, 2002 21:45 |
| je , hoe een positieve dag toch zo om kan slaan door te gaan nadenken ...wie heeft dit nu gezegd????? Ben blij voor je dat je wel ervaart wat plezier is , gaat zeker de goede kant op... Je komt er wel. Eddy |
|
| dotje: | Vrijdag, februari 08, 2002 21:38 |
| tja ik mail je wel over dit gedicht knuffel dotje |
|
| pramodah: | Vrijdag, februari 08, 2002 21:33 |
| je dood zo de wereld niet veranderen pieps maar dat doet je leven wel,er zijn zoveel mensen die van je houden en je lach zouden missen.................... liefs pramodah |
|
| Sheena: | Vrijdag, februari 08, 2002 21:22 |
| Je omgeving zou je heel erg missen, en ik .....helemaal !!!!! Kwil nie meer zonder je lach ... die er ow zo vaak tussendoor komt tegenwoordig en ik wil niet meer zonder onze soms ineens zo serieuze kostbare gesprekken ..... liefs, Sheena |
|
| Benjamin de Rooy: | Vrijdag, februari 08, 2002 21:22 |
| als jij niet meer zou leven zou ik me juist zorgen maken. want dan zou ik niet weten waar je bent. nee lieverd, zonder jou zou het te leeg zijn! knufffffffff Ben |
|
| christina: | Vrijdag, februari 08, 2002 21:19 |
| Er is nog nooit iemand terug gekomen om te vertellen hoe het was En dat de mensen die om jou geven beter af waren zonder jou Nou dat denk ik niet want om iemand zoals jou te moeten missen dat is een heel verlies En die momenten ik weet welken jij bedoeld Lieve schat met liefde ben ik er dan voor je Knuffie Super Star Ik hou van je Mams |
|
| Robski: | Vrijdag, februari 08, 2002 20:53 |
| Dat zijn allemaal vragen die je alleen met de tijd voor jezelf kan beantwoorden.. op de laatste strofe na... dat is een keihard "Nee!!" ... We zijn blij dat je vol hebt gehouden.. en ik mag gerust voor meerderen spreken hier, denk ik. Liefs *Sterkteknuff* Robje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pieps | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||