Ik loog niet tegen jou. Ik hou van
Ik heb niet tegen jou gelogen
Toen ik zij dat ik van je hou
Het voelt of ik je heb bedrogen
Ik hou nog steeds van jou
Ik bleef maar naar de meisjes kijken
Omdat ik meer op meisjes val
Ik wilde de relatie niet ontwijken
De relatie die ik nu verknal
Deze worden doen jou zoveel pijn
Je weet hoeveel pijn het mij doet
Maar het zal zo beter zijn
Ja, die is hoe het moet
Ik kan niet met een jongen leven
Omdat ik lesbisch ben
Nu moet ik het opgeven
Je bent de beste jongen die ik ken
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, mei 06, 2007 12:53 |
| Elke realtie (of het nu een liefdes- of een vriendschaprelatie is) verdient minimale openlijke duidelijkheid. En dat is meestal de moeilijkste stap. Treffend tonend overgebracht. Liefs, sunset |
|
| Mamsiemomo: | Zondag, mei 06, 2007 09:31 |
| Prachtig, eerlijk, oprecht en duidelijk! LIefs, Mo |
|
| MayadeBij*: | Zondag, mei 06, 2007 09:02 |
| Moeilijk.. maar voor hem misschien makkelijker dat je hem in ieder geval niet voor een andere man verlaat? ;) kus. | |
| mobar: | Zondag, mei 06, 2007 08:47 |
| Heel mooi geschreven, sterkte, en ben wie je bent, groetjes en fijne zondag, Mobar. |
|
| ronald1974: | Zondag, mei 06, 2007 01:14 |
| tja soms moet je gevoel de overhand geven. | |
Over dit gedicht
| Auteur: lonely angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||