Alleen zonder jou...
Alleen zonder jou...
Geen lach kan me verwarmen,
geen woorden zijn zo zacht,
geen streling laat me beven,
als die van jou...
Mijn dagen zijn zo leeg,
een missend gevoel,
als of ik zonder jou,
geen dromen meer voel...
Een traan zoekt zijn weg,
langs de groeven van mijn ziel.
Zonder jou breek ik stukje voor stukje af,
alsof ik mijn eigen wereld verniel...
Want, geen lach kan me verwarmen,
geen woorden zijn zo zacht,
geen streling laat me beven,
als die van jou...
Geen lach kan me verwarmen,
geen woorden zijn zo zacht,
geen streling laat me beven,
als die van jou...
Mijn dagen zijn zo leeg,
een missend gevoel,
als of ik zonder jou,
geen dromen meer voel...
Een traan zoekt zijn weg,
langs de groeven van mijn ziel.
Zonder jou breek ik stukje voor stukje af,
alsof ik mijn eigen wereld verniel...
Want, geen lach kan me verwarmen,
geen woorden zijn zo zacht,
geen streling laat me beven,
als die van jou...
Reacties op dit gedicht
| Kelsey: | Maandag, mei 07, 2007 12:42 |
| Dit gedicht is geschreven na het ovelijden van mijn Oma, dit heb ik al ruim 5 jaar aan mijn muur hangen en vond tijd om het te delen. Dankje voor je reactie |
|
| Suzy Mendes: | Maandag, mei 07, 2007 12:35 |
| prachtig gedicht het raakt mijn hart echt mooi verwoord mijn complimenten..liefs Suzy Mendes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kelsey | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 07 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||