Terug tocht
Als een tochtje langs
een verwoeste stad
die langzaam afgebroken is
Dwaal ik door mijn gedachten
opzoek naar de bom
die de meeste impact had
Een lange gruwelijke tocht
die oneindig lijkt
maar niet uitzichtloos
Na dagen varen was ik daar
ik had het al eerder gezien
maar sloot mijn ogen er voor
Daar stond het dan
hetgeen dat mij verpest had
hoewel het die naam niet verdiende
Oog in Oog
zo pijnlijk als het was
maar ik moest er door heen
Ik wist ik was niet verlost
maar toch voelde ik me opgelucht
want ik was op de terug tocht
naar mezelf
een verwoeste stad
die langzaam afgebroken is
Dwaal ik door mijn gedachten
opzoek naar de bom
die de meeste impact had
Een lange gruwelijke tocht
die oneindig lijkt
maar niet uitzichtloos
Na dagen varen was ik daar
ik had het al eerder gezien
maar sloot mijn ogen er voor
Daar stond het dan
hetgeen dat mij verpest had
hoewel het die naam niet verdiende
Oog in Oog
zo pijnlijk als het was
maar ik moest er door heen
Ik wist ik was niet verlost
maar toch voelde ik me opgelucht
want ik was op de terug tocht
naar mezelf
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: vlinderrr | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 07 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||